Tuesday, March 8, 2016

وعده های پوشالی روحانی، سرپوش ریشه فساد


گفتار نیک 18 اسفند 94: حسین پویا

اگر با این حرفها موافقید باز پخش کنید.

حسن روحانی در 12 مرداد 1392 یعنی دو سال و هفت ماه پیش به دنبال انتخابات "هزار درصد" کنترل شده و پس از دادن وعده های بسیار و از جمله وعده حل مشکلات مالی و اقتصادی و بیکاری و فساد در کشور، کارش را به عنوان رئیس جمهور شروع کرد. قرار بود، یعنی قول داد که ظرف صد روز گزارش اقتصادی بدهد و خیلی زود مسائل اقتصادی را حل کند. که نداد و نکرده.  چند روز پیش اعلام کرده است که درآمد نفت که باید به وسیله آن تحولات اقتصادی را عملی بکند، از 120 میلیارد دلار سالانه در زمان احمدی نژاد، به 20 میلیارد دلار رسیده و البته وزارت نفت قرار است که صادرات نفت را یک و نیم برابر بکند و درآمد بشود 30 میلیارد در سال. یعنی "بزک نمیر بهار میاد" و البته به قول شاعر عرق خور: "کفاف کی میدهد این باده ها به مستی ما"؟ این پول شاید برای مخارج آقازاده ها و مخارج کشورهای برادرمون؛ سوریه و لبنان و فلسطین و یمن هم کافی نباشد. چه رسد به هشتاد میلیون جمعیت ایران که کمرش زیر بار فشار اقتصادی خم شده. البته روحانی همچنان با پر رویی آخوندی، به دادن وعده ادامه میدهد. به قول یک شاعر دیگه:
پر شده ست ایران از – وعده های روحانی
وعده های تو خالی – آنچنان که میدانی
 اما مشکل ایران برخلاف سخنان و وعده های روحانی در وحله اول، اقتصاد و بی پولی نیست. مشکل فساد است. فساد فراگیر. به قول همون شاعر قبلی:
این نظام داغان را – این فساد خواهد کشت
اختلاس میلیاردی – رشوه های میلیانی
فسادی که نه ناشی از حضور افراد بی لیاقت و ناسالم در مقامات مهم که ناشی از قانون اساسی و دیکتاتوری مطلق است. قانونی که بر اساس آن یک نفر ولایت مطلقه دارد بر هشتاد میلیون و اون هشتاد میلیون و از جمله همین روحانی و روسای سه قوه و بقیه صغیر و نفهم هستند و آن یک نفر کبیر و دانا و صاحب اختیار و قیم همه. اما نه روحانی این را می فهمد و نه حتی همان خاتمی که بعد از هشت سال ریاست جمهوری بالاخره اقرار کرد که کارچاق کن "عاقا" بوده و از خود اختیاری نداشته است. اما روحانی که به خیال خودش میخواهد با فساد مقابله کند، اول بند کرد به قوه قضائیه و گفت که این قوه فاسد است و "وای به روزی که بگندد نمک!". اما رئیس قوه قضائیه که گردن کلفت تر از این حرفاست، برگشت به او گفت: "فاسد خودتی. مرتیکه الاغ". روحانی اولش میخواست برگرده بگه که: "الاغ و فاسد و دزد تو هستی و اون برادران رشوه بگیر و رانت خورت". اما یه کم ترسید و نگفت. آخه اگر می گفت حتما دو روز بعد چند تا سند در میامد که برخی از معاونان روحانی و برخی از افراد خانوده اش در برخی معاملات مشکوک و رانتخواری دست داشته اند و ممکن بود ضمن آبرو ریزی، دستگیر هم بشن. این بود که نگفت. کار خوبی هم کرد. احتمالا فهمیده باشه که ریشه فساد در نظام ولایت مطلقه فقیه است و با دستگیری فرزند رفسنجانی و معاونان احمدی نژاد و برادر و معاونان او و اعدام زنجانی مشکل حل نخواهد شد. البته که نه ولی فقیه و نه برادران قاچاقچی و نه بردران لاریجانی هیچ مخالفتی با وعده دادن او ندارند.